Het gebouw op zich straalt toch een pracht uit, vervallen of niet. Eenmaal binnen was het veel minder, laat dit wel wezen. Meer hoefde niet en dan kwam nog het tuinpoortje wat toch ook zijn charme heeft. Of de kapel helemaal in de velden. Zo charmant dat we het wilden zien maar uit pure luiheid (en een beetje om geen boer tegen te komen) dan toch maar links lieten liggen.
Wat we dan wel deden zie je hieronder.
