Zoals je wellicht weet of niet: ik ben absoluut geen auto-adept. Een auto moet vooral functioneel zijn en me van A naar B brengen. Ik hoef geen smachtende blikken wanneer ik passeer (toch niet wanneer de auto aan de basis daarvan zou liggen 😀 ).
Ik geef dus bijzonder weinig aandacht aan hedendaagse modellen al kan ik best iets mooi vinden of niet wanneer ik het zie voorbijrijden. Ik smelt echter wel weg voor oldtimers zonder de behoefte te hebben er één (of meerdere) te bezitten.
Toen ik nog jonger was als nu dan had Skoda de eigenschap van meewarige blikken ten opzichte van de bestuurder op te wekken. Of je nu met een Skoda, Volga of Trabant reed, dat was zowat hetzelfde voor mij. Tot….. tot Autoworld een expo organiseerde met het gamma Skoda als onderwerp.
Van oorsprong een Tsjechische wagen en nu behorend tot de Volkswagengroep. Ze hadden doorheen de geschiedenis blijkbaar een heel mooi maar voor mij onbekend gamma. Op enkele urbexreizen naar Italië was de huurwagen een Skoda stationcar en het was telkens één van de meest comfortabele trips wat betreft rij- en zitcomfort. Mijn mening van op puberale leeftijd heb ik ondertussen al volledig herzien en ware het niet dat ik verknocht was aan mijn pausmobiel/ice-creamcar, ik reed met een Skoda.
Back to the facts: de tijdelijke expo in Autoworld: Skoda!
