Vanaf de eerste keer dat ik de biljartkamer had gezien wist ik dat dit een locatie was die ik ook wou vastleggen. Kurt had die al gedaan maar wilde me wel vergezellen op een revisit. Easy peasy was deze. Tenminste tot aan mijn bezoekje. Komen we daar aan, nemen we de mogelijke ingang, kwam er daar plots een man tevoorschijn die de boel bewaakte, politie ging bellen, die ervoor zorgde dat alle vernielingen gingen ophouden enzoverder. Verdere zever ontwijkend vinkten we deze af als een fail.
Enkele weken later probeerden we weer en deze keer konden we zonder problemen binnen al moet ik wel toegeven dat we -terwijl we binnen zaten- wat urbexers door de politie hebben zien uithalen. Vlug vlug vlug verder gewerkt voor het geval dat ze nog een zoektocht gingen doen maar we hebben alles ongestoord kunnen afwerken. Een afbrekend stuk plafond heb ik net achter me weten neervallen. Best dat ik die dag een portie geluk had ingezet.
