Valencia als citytrip. Dit stond al langer op onze wishlist maar toen we een eerste keer informeerden waren er zeer weinig rechtstreekse vluchten wat het ofwel zeer duur maakte ofwel ons met een zeer groot tijdverlies confronteerde. Voor hetzelfde geld vlogen we toen naar New York. Dat deden we niet maar ook Valencia deden we niet. Het bleef sluimeren.
Nu bleek de bestemming echter commerciëler en veel drukker bevlogen te worden wat ook de betaalbaarheid naar onze portemonnee maakte.
Een geschikt hotel zoeken en we konden wat mij betreft zo spoedig mogelijk vertrekken. Wat was ik tevreden toen we een hotel hadden dat net tussen het oude stadsgedeelte en de strandpromenade in lag. Een hotel waar het dakterras een prachtig zicht gaf op één van de redenen waarom we Valencia wilden bezoeken: het ‘Ciudad de les Arts i les Ciències’, stad van de kunsten en wetenschap, ontworpen door Santiago Calatrava (die o.a. ook het station in Luik Guillemains ontwierp).
Dit was echter niet het enige en met behulp van de reisgidsjes stapten we heel wat af en bezochten zowat de meeste vermelde hoogtepunten. Time to momo wordt wel gesponsord door de vele café’s en restaurants die erin vermeld staan waardoor je de wandeling soms onnodig moet rekken. Je hoeft natuurlijk niet overal binnen te stappen.
Op naar de volgende!
