Hoe bizar. Ik merk plots dat ik een locatie vergeten was en besluit deze maar te verwerken en op mijn site te plooien. Helaas is het ondertussen al 2022 en leven we al twee jaar van de ene besmettingsgolf naar de andere en is lockdown een woordje van ons dagelijks taalgebruik geworden.
Ons bezoek aan dit voormalig hospitaal met bijhorende titel dateert al van 2017. Laat ik de lockdown dan maar iets verduidelijken. Na ons door de enige mogelijke toegangsweg te hebben gemurwd verkenden we dit hospitaal verdiep per verdiep. Althans de meeste verdiepingen. Op zeker moment maakten we zo’n beginnersfout dat we onszelf hadden opgesloten. Na vijf minuutjes kalmeerde ons hoofd en konden we logisch verder denken en we ook een oplossing vonden. Het feit dat ik dit hier schrijf is het bewijs dat we daar niet zijn blijven hangen.
Was er veel te zien? Op enkele onderzoek-/operatietafels na was dit een volledig leeg gebouw.
