Deze viel nog nauwelijks als atelier te benoemen. Het ‘huis’ waar we doorheen moesten om het atelier te bereiken had enkel nog een rechtopstaande muur aan straatkant en zijmuur. Voor de ingang van het atelier lag een stapel stenen die mij op mijn stappen ging doen terugkeren maar de gedrevenheid van Kurt deed hem de steenstapel verleggen. Ok, als er dan toch vrije doorgang is dan volg ik uiteraard.
Geen hoogvlieger maar wel een vinkje bij Atelier Decay.