Jaar en dag ging deze al rond, de kristallerie van val st. lambert. Ik had al wel foto’s gezien maar die waren al van een hele tijd terug en je hoort ook vaak dat iets geplunderd of gevandaliseerd is. Een collectie kristallen vazen had ik nu niet direct voor ogen maar wel wat materiaal en vooral mooi decay.
Toen we aankwamen zochten we een ingang en enkele kanshebbers van openingen bleken toch te nipt voor mijn gespierde one-pack. Uiteindelijk vonden we een mogelijkheid maar was het enkele meters naar beneden klimmen met behulp van wat houten hulpstukken die hopelijk niet doorrot waren. Dat ik dit hier zit neer te tikken bewijst een goede afdaling en goede terugtocht achteraf. Op het grote domein zelf zagen we nog een werkplaats die ons verlekkerd deed kijken maar ook dat raampje met glasscherven rondom bleek te klein om ons van een veilige ingang te voorzien. Al bij al waren we heel tevreden dat we deze op onze conto konden bijschrijven.
