Wat een grote fabriek was dit. De ontmanteling was al behoorlijk gevorderd maar toch konden we de ovens met het gestolde glas nog deels zien. Het is altijd een voordeel dat ik niet weet hoe het er enkele jaren voorheen uitzag. Zo kan ik niet al te teleurgesteld zijn in hetgeen slechts overschiet. We hebben er ons goed geamuseerd met te zoeken wat we wilden zien en achteraf om elkaar terug te vinden. 😀
Goed opletten waar je je voeten zet is een constante maar mocht hier nog eens extra onderstreept worden. In de zoektocht naar elkaar kom je al eens op het dak terecht. Dan komen plots de herinneringen aan verhalen en krantenberichten van mensen die tijdens het urbexen door het dak vielen weer naar boven… en dan kies je een veiliger route.
