Nog zo’n standaardgeval van de moeilijkste weg te nemen om ergens binnen te geraken: over draden, over puin, rakelings langs het ingestorte plafond. Buik en borst abnormaal ingetrokken om door die spleet te murwen om dan in eindelijk in het café – waar we moesten zijn- te belanden. Bleek het grote schuifraam open te staan.
