Een mooi kerkhof, nog steeds in gebruik maar met enkele grafmonumenten die onder het geweld van een aardbeving en de tand des tijds geleden hadden. Die waren dan afgezet met hekkens en doeken die het zicht ontnamen. Zoiets triggert natuurlijk en we wilden maar al te graag zien wat zich erachter bevond. Een ingang vinden was helemaal niet moeilijk, we moesten enkel ongezien binnen geraken.
Lampjes brandden (duracell buiten categorie??) en maakten de afgesloten cirkel wat meer bizar. We zagen er muren vol graven met klimop bedekt en vertikale dekstenen die door de beving los waren gekomen. Kisten staken half uit het graf en uiteindelijk besloten we het geheel maar zijn rust te gunnen.
