Vroeg arriveerden we bij dit kerkje en konden een mompelend vloekje niet onderdrukken toen bleek dat de makkelijke entree afgesloten was. We twijfelden of we de andere ingang gingen nemen omdat daar toch wat gewriemel aan te pas kwam en we al hadden gehoord dat er al wat mensen waren ‘opgepakt’ bij hun poging. Elkaars kop wat zot makend gingen we ervoor en relatief vlot en -niet onbelangrijk- zonder gezien te zijn stonden we binnen. Mooi licht viel binnen aan de ene zijde wat een mooie gouden gloed gaf (en vaak ook vervelende vlekken op mijn vervuilde lens). Bij ons bezoek lagen de mensenbotten op een spreekstoel maar latere en vroegere beelden toonden dat er behoorlijk wat beweging in de beenderijen zat.
