Gelegen op de hoek van een kruispunt met toch redelijk wat passage moesten we hier ongezien proberen binnen te raken. Geen probleem zou je denken, de voordeur stond open, enkel de omheiningsdraad over en je bent binnen. Wat onhandig stappen en struikelen over de puinberg die in de voortuin lag en het binnenkomen was gelukt.
Het buitenkomen was identiek en ook hier wilden we ongezien en zo snel mogelijk verdwijnen. Ook dat lukte tot aan de draad. Daar haperde mijn copain in zijn snelheid echter aan zijn statief waardoor dit recht omhoog tegen zijn tanden schoot. Urbexers die na ons kwamen konden dus niet enkel de naaimachine gaan fotograferen maar desgewenst ook op zoek gaan naar een stuk tand in de voortuin.
Niet zonder gevaar dat urbexen zeg ik je.