Teruggekatapulteerd naar mijn eigen jeugd. Toen ik even om vlees mocht naar de beenhouwer.
Houten kapblok in winkel/atelier. Missionarisbeeldje met knikkend hoofdje (voor als je er een centje in gooide) op de marmeren toog en een gang ernaast waar een grotere koelkamer was.
Vlees werd per halve koe en varken geleverd en de beenhouwer moest er alle verwerkingen en bereidingen zelf nog aan doen. Meestal bediende de vrouw de klanten terwijl de beenhouwer met witte bebloede schort en slagershoedje daarnaast bezig was. Geen enkele beenhouwer van toen zou de huidige normen van veiligheid en hygiëne passeren. En toch overleefden we allemaal deze tijd.
