Het huisje heet(te) in urbex-kringen ‘Laundry Day’. Net dat kon ik niet goed vastleggen wegens de overijverige hond van de buren die koste wat kost de ganse omgeving wou waarschuwen voor de twee fotograferende individuen. Een vlug shot kon wel , genoeg om te tonen dat je de ‘black’-editie van wasmerken echt niet kan gebruiken voor je witte was.
Binnen was er nog het gekende shot van de zetel met lichtkoepel erboven. Neen, mopje natuurlijk, helemaal geen lichtkoepel maar wel het mansgat waar een voorgaande urbexer door het plafond was geschoten. Een geluk dat het bankstel als vangnet had gefungeerd.
Leuke locatie al zat er naar mijn gevoel nog wat meer in. Ik had beter terug geblaft.
