Een klein huisje in een klein dorpje. Als niet dorpeling val je direct op als je er nog maar adem durft halen. En toch, toch zijn we er in geslaagd dit huisje ongezien te betreden. Heel bizar hoor, zoveel spullen dat er nog stond. De kinderkamer met alle speelgoed nog aanwezig. Dat vind ik altijd eigenaardig aan dergelijk huisje. Soms komt iets leeg te staan door ziekte, sterfgeval, familievetes, gebrek aan erfgenamen enz. Maar wanneer je ziet dat er nog kinderen leven, waardoor komt het dan dat die spulletjes ook blijven staan bij een evt gedwongen verhuis? Voor erfeniskwestie lijken de spullen teveel aan een kind toe te horen dus zou er toch wel iemand aangesteld worden. Nee, bij zoiets vermoed ik altijd een drama en een bijhorend triestig verhaal waarbij dan in de generiek komt: ‘gebaseerd op waar gebeurde feiten’.
