Deze villa sprak al jaren tot de verbeelding maar om de één of andere reden kwam het er niet van om deze te doen. De ene keer paste het niet, een andere keer hoorde je dat één van de buren constant op vinkenslag lag om ‘bezoekers’ te betrappen en het ook nooit naliet om er de politie bij te halen.
Mijn copain had er al in gestaan, eventjes, en was teruggekeerd omdat zijn toenmalig gezelschap niet binnenraakte. Toen was er nog meubilair maar samen uit, samen thuis en hij had de villa ook verlaten. Tot nu, enkele jaren later. Maar die enkele jaren later betekende ook verder verval. Het meeste van het meubilair was verdwenen. Stukken van verdiepingen waren ingestort. De glorie van weleer was niet meer. Wat was er wel nog? Een streepje bij en een locatie die kon afgevinkt worden. Ook wel met wat spijt die niet eerder bezocht te hebben.