Van deze locatie was vooral de tafel met de luster mij bekend. Achteraf ben ik nog beelden tegengekomen van andere kamers binnen deze villa. Ik kon zeggen: dju deze heb ik gemist maar ik herinner mij dat we toch vooral een gevoel hadden dat we niet te diep mochten zuchten of dat de rest ook uiteen ging vallen. Dat we niet verder over puinhopen zijn geklommen om andere kamers te ontdekken kan aan een beetje gezond verstand liggen en is jammer als je zeker zou weten dat je het er goed vanaf brengt. Voor mezelf sprekend zeg ik dan dat ik die ontbrekende plaatsen wel bij een ander zal zien.
Trappen waren hier al ingestort en de deur die ons naar de leefruimte had gebracht, deed voor mij in het terugkeren dienst als onbedoelde glijbaan. Je ziet, ook bij een eenvoudiger iets als dit moet ik al een portie geluk gebruiken.
