Lang geleden, 2005 meer bepaald, had ik dit feest al meegemaakt op Dudstock.
Zonder fototoestel en met een flinke vertegenwoordiging van collega’s hadden we de groepsnaam die avond zeer letterlijk genomen. Ik herinner me ergens wel dat het energiek, donker en goed was.
Nu, 2019, was ik behoorlijk blij met deze herkansing. Zonder collega’s en met fototoestel kon ik behoorlijk vooraan staan op Kneistival en was het een uitdaging om de immer bewegende Els Pynoo en de achter eigen gordijn verschuilende Danny Mommens (ex dEUS) in moeilijker lichtomstandigheden vast te leggen. Met het accent anders gelegd werd ook dit optreden een feest.
