Een verlaten psychiatrische inrichting. Oorspronkelijk kwamen hier enkel mannelijke psychiatrisch patiënten terecht maar na 3 jaar in het bestaan, ttz in 1848, werd beslist om enkel nog vrouwelijke patiënten op te nemen. Dit bleef dan zo tot einde jaren ’80 van de twintigste eeuw. Door het toenemend aantal patiënten was men genoodzaakt een nieuw paviljoen te bouwen waar de zusters Maricolen en de eerste patiënten rond 1939 in trokken.
Het paviljoen waar we voor deze serie binnen geraakten staat volgens info al van 2006 leeg.
Alles was echter al weg en het mooiste was het gebladder van verf en de traphallen.
