Op een zonnige zondagmorgen kregen in het kader van Open Monumentendag x-aantal fotografen toestemming om een uurtje te gaan fotograferen in het verlaten DP Klooster. Meerdere mensen hadden al pogingen gedaan dit op urbexwijze te doen maar naar ik hoor was er daar niemand in geslaagd. Een geluk voor het gebouw en meubilair zou ik zeggen. Dit verklaart ook waarom de meeste delen van het klooster er nog zo netjes bij staan.
Hoewel een veel grotere voorkeur voor verval en natuur die de dingen weer overneemt, kan je bij zo’n kans niet anders dan enthousiast aan de slag te gaan en als een gek zoveel mogelijk shots te nemen in het beschikbare uurtje.
