De rubriek piepkleine albums heb ik niet, anders kwam deze er zeker in. Het verhaal is langer dan het aantal foto’s.
Toen we aankwamen hier waren we ver van voldoende geïnformeerd (echte beginnelingen hé) en wisten we niet eens een ingang. Wat rondlopen, zoeken, het verkeerde aanpalende gebouw binnenlopen. De eigenlijke ingang binnenkijken maar niet zien dat het de ingang was. Verder zoeken en weer aan de eigenlijke ingang toekomen. En daar dan horen (andere bexers aanwezig) dat we juist zaten. Voor één iemand leek de ingang te moeilijk om uiteindelijk als enige van het gezelschap binnen te gaan. Het was er klein en ik moest even wachten en om te beginnen omdat de al aanwezige mensen nog volop bezig waren en je zo in elkanders weg liep. Toen ik net gestart was kreeg ik plots een telefoontje. Ik moest dringend binnen blijven, de politie was aan het patrouilleren en de vrienden buiten hadden al hun pas en de autokoffer moeten tonen.
Hiermee was de fun voor mij er wat af en verliet ik het zwembad met een minimum aan foto’s. Er zat meer in maar ik moet het stellen met vier shots. Beter dan geen shots!