Street art is het in mijn ogen, hoewel ik eigenlijk geen mensen ken die én graffiti/streetart fotograferen én die dan ook nog eens interesse hebben in de stripmuren.
Het zal wellicht aan mijn passie voor strips liggen dat ik die uitzondering ben. Vele muren had ik al wel eens gezien maar ik had onbegrijpelijkerwijze nog geen toer gepland om ze eens allemaal te doen.
Het kon zo niet blijven duren dus voor enkele Brusselse museumbezoekjes had ik ineens ook de wandelschoenen aangetrokken en kon ik in combinatie ook de muren gaan vastleggen.
Bij heel wat muren bleek dat ik te lang gewacht heb. Het onnozele fenomeen van vandalisme uit frustratie, vandalisme om vandalisme, uit jaloersheid…uit leeghoofdigheid, wat je ook ziet bij gewone graffiti of in het urbexmilieu, was ook al op de stripmuren losgelaten. Heel wat muren waren beschadigd tot op manshoogte + één armlengte. Dit maakt ook dat bepaalde -voorheen mooie- muren niet opgenomen zijn. Ik heb ook geen pogingen gedaan om de kriebels op photoshopwijze weg te krijgen.
