De dag zat erop maar toch gingen we hier nog even passeren om te checken. Kwestie van wat voorbereid te zijn als we deze daags nadien als eerste locatie gingen afwerken.
Er werd echter beslist om deze alsnog aan de dag bij te breien. In mijn hoofd zat de dag er echt al op en ook fysiek begon ik moe te worden. De adrenalinestoot kreeg ik niet binnen zoals de companen die kregen en wat met tegenzin keek ik op naar de omheining met speerpuntige tralies. We namen die hindernis en stonden relatief vlug binnen waar het eigenlijk al wat te donker was om comfortabel (of toch met comfortabele sluitertijden) te kunnen werken.
Achteraf bekeken was ik wel spijtig want er zat meer in. Heel mooi decay wel en sommige kamers waren het bekijken wel waard of er toch geen manier was om de ingestorte vloer te omzeilen.
Het was wat het was, ik heb mijn shots genomen en daags nadien konden we met een andere beginnen. Ik denk wel dat ik er ondanks alles toch iets heb uitgepuurd.
