Een vervallen plaats was dit geenszins, deze anatomieruimte was wel verlaten. De snijtafel stond bijna te glanzen, de schorten aan de kapstokken. De paspop achter de deur, in doktersuniform, deed dienst als vogelschrik. Ik moet bekennen, met succes, want ik verschoot me haast een bult toen ik stilletjes het hoekje omdraaide en in een oogopslag iemand zag staan. Betrapt was het eerste wat door mijn gedachten schoot. Een plausibele uitleg vinden een bijna tweede….maar voordien had ik door dat het een pop was.
De verhalen van betrapte fotografen bleven echter in mijn hoofd rondsuizen want naar het schijnt zijn hier af en toe begeleide rondleidingen, genre OKRA.
Toch maar een versnelling hoger geschakeld en vlug deze kamer afgewerkt.
