Zo leeg was deze industriële doos dat het moeilijk was om er alsnog iets van te maken. Maar spannend, dat was het wel. We waren betrapt…door honden. Vlijmscherpe tanden, woest gegrom en geblaf. Zo dichtbij.
Allé, vermoedelijk liepen ze niet vrij rond want ze gingen ons zeker gevonden hebben maar de hekkens van de tuinen rondom zullen die wel tegengehouden hebben. Dat weet je natuurlijk niet direct als je er loopt.
Zoveel was er niet te zien dus waren we er vlug ook weer weg. Grrr, woef.