Dit was een leuke. Midden in de stilte van de natuur, stromende beekjes en fladderende vlinders. Na de oversteek over een brugje kwam je aan een omheining…mmm lopen daar nu verse bandensporen, horen we daar geluid…damn, die ingang die het zou moeten zijn zit toch wel dicht zeker…
De zoektocht ging verder. Een opening werd gevonden maar we konden ons niet van de indruk ontdoen dat we een auto gezien hadden en stemmen gehoord. Eén van de companen vertrouwt het niet en verlaat het domein. Met ons tweeën trekken we verder en opgejut vatten we het klimmetje aan naar de vermeende opening. We raken binnen maar de benodigde ‘grand écart’ heb ik niet meer in mijn lijf. Gelukkig is daar de helpende hand van Kurtis want de metalen reling waar ik naar greep ging mijn kilos niet kunnen houden. Na het openen van een lager raampje en een telefoontje konden we gedrieën onze shoot doen of verder afwerken. Es war sowar ein Kleines Kraftwerk.
