Deze was al zo lang geleden dat ik me niets meer herinnerde. Pas tijdens het verwerken van de foto’s kwamen de herinneringen mondjesmaat terug. Ik herinnerde me het onhandig geklauter om binnen te geraken (niet zo moeilijk nochtans maar ik heb een grote mate van onhandigheid) en verder de grote oppervlakte dat het geheel besloeg. Leeg en vervallen hoor maar we hebben ons daar toch goed vermaakt. Met veel zorg rondgelopen ook want ik vermoed dat dit bedrijf dus door het aanwezige asbest heeft moeten sluiten.
