Voor dit pareltje was het een eindje rijden en dan nog liefst aankomen in duister of halfduister. Een gedeelte stond zeer zwaar in verval maar op het naastgelegen gedeelte gonsde het van activiteit.
Dit zijn de locaties waar we gek van zijn.
Vermoedelijk ook aan het andere uiteinde van wat gezond heet te zijn. Volgens mij was alles waar we op stonden doorroest tot en met en werden we enkel gedoogd omdat we genoeg offergaves hadden gedaan en geluk en punten hadden ingeleverd. Het tapijtje asbest ontnam ons veel zicht van de bodem waar we op liepen. Anderzijds was het misschien wel safe wat asbest betrof want alles was zo vochtig dat er geen stofje vrijwillig omhoog vloog.
In een tweede gedeelte, aanleunend aan het drukke stuk hebben we nog een sprint moeten trekken en even verstoppertje moeten spelen. Eén van de werkmannen kwam plots in ‘ons’ stuk gewandeld…Waren we gezien, gingen ze met afbraak van dat stuk beginnen??? We hebben het niet verder afgewacht omdat we toch al vonden dat we hadden wat we moesten hebben. Dat bovenzicht man!!!
