Mah, zo druk, naast een warenhuis, midden in een winkelstraat. En toch wilden we deze doen en het was trouwens makkelijk te doen. Even een rolluik onder en binnen waren we. Een licht verschot overviel ons…wat een stort, wat een geur. Brandgeur en vuilnisbeltgeur streden om het overwicht.
We deden echter niet mee aan een workshop geuren herkennen in een omgeving dus begaven we ons naar de balkonverdieping om de shots vast te leggen die we wilden. Niet makkelijk want je liep vlug in elkanders weg. Rustig deed ik mijn ding terwijl Kurt en Ringo al naar beneden gingen om daar verder te doen. Wat zij eerder te zien kregen deed de roep ontstaan dat ik het moest stilleggen en ook naar beneden komen. Je houdt het niet voor mogelijk maar in die stank, op die ‘vuilnisbelt’ leefde een zwerver die er niet gediend mee was dat we daar even rondliepen. Ik ben het Italiaans niet machtig maar de toonaard van zijn klanken leken niet direct op een uitnodiging tot verbroedering.
