Ik geef toe, dit is een legale locatie. Een afspraak moet gemaakt worden of de herdershonden hangen aan je broek en/of andere delen. Dit autopark vonden we echter zo leuk dat we die afspraak dan ook hadden en er het ganse eind naartoe reden. Een groot stuk van de vele kilometers vloekend, luider en luider want hoe dichter, hoe feller de regen. Toen we arriveerden dachten we al niet meer aan regen maar zochten we een ark want dit moest wel een nieuwe zondvloed zijn. We zagen nog 10 meter ver voor onze ogen botsten op een muur van regen. De onderwaterbehuizing van de fototoestellen hadden we niet gereserveerd dus gaven we onszelf nog even voor we toegaven dat we zonder resultaat al die kilometers terug moesten. En plots, heel plots zagen we een fijn straaltje zon en met dat straaltje kwam onze hoop terug mee en waren we vastbesloten er alles uit te halen wat er uit te halen viel. Al was het vijf minuten dan was de afstand niet vergeefs.
De verroeste wagens glommen als waren ze voorzien van een nieuwe verse laag lak. De verklaring was uiteraard heel eenvoudig, de regen had alles glimmend en glanzend gemaakt. Als bij wonder lukte het ons een toer te doen zonder dat we doorweekt werden en dit resulteert in een (zeer) groot album. Moet je niet van oldtimers hebben die als het waren staan tentoongesteld, zoek dan aub vlug een ander album. Maar al die oldtimers, ik vond het geweldig.
