Ik weet niet meer op welke dag we deze bezocht hebben maar mijn herinneringen zeggen mij dat het wel een zondag moet geweest zijn. Op het aanpalende kerkhof was het zo druk dat het leek alsof het Allerheiligen was. Dat was nu net iets wat we konden missen want er moest achteraan een hek over geklommen worden.
En de voorkant dan, kan je denken. Dat was geen optie gezien de voorkant door de eigenares en klanten van een strategisch gelegen bloemenwinkel in het oog gehouden kon worden. Aan de achterkant was ook de parking en er was zelden een momentje zonder passage. Hoe langer je lanterfant hoe meer je opvalt dus na een korte aarzeling floepten we het hek over. Eén copain wou het risico niet lopen en hield de wacht bij de auto. Hoewel voor ons meestal het motto ‘samen uit, samen thuis’ geldt en we ook met goedkeuring van die ene copain ons ding deden, voelden we ons toch wat schuldig waardoor we het bezoek korter hebben gemaakt dan het ging kunnen duren (en we dus dingen achterwege gelaten hebben).