Een klein huisje in het veld, slechts in de verte te zien vanop de hoofdstraat. Ik had al eens een verhaaltje gehoord van iemand die dit had proberen te bezoeken maar van wie het -ondanks de open deur- niet echt gelukt was. De reden: op de kwartopen deur stond een emmer met smurrie en die emmer was bij het verder openen over die persoon gekieperd. Voor het naar binnen gaan hebben we toch maar even de bovenkant van de deur gecheckt. Smurrie bleek opgebruikt en ook verder in het huisje geen boobytraps te vinden. Lang konden we niet blijven want ‘IK’ was daar hé
