Nog zo’n locatie waar je kon blijven gaan.
Soms rommel tot en met, met een geur die je bij te diep insnuiven makkelijk misselijk maakte.
Soms een ruimte waar je relatief makkelijk kon bewegen en een standpunt kon kiezen.
In elke kamer was er wel wat maar de opgezette hond waarvan we eerst dachten dat hij gewoon gemummificeerd was zorgde wel voor een speciale toets aan het bezoek.
