Deze was ik al vaker gepasseerd maar telkens stond een auto voor. Dit was typisch zo’n huisje waarvan je je voortdurend afvroeg of het nu verlaten was of niet. Tot er plots geen auto meer stond en je dit gaandeweg zag achteruit gaan in toestand. Bleek dit dan nog op de planning te staan op een dagtripje. Veel was er niet uit te halen vond ik maar dat ik zo gegroeid was dat mijn hoofd boven het plafond uitstak had ik ook niet vaak meegemaakt.
