Heel precieze info hadden we niet bij deze. We hadden ondertussen wel een mogelijkheid gevonden maar die lag aan de straatkant en we moesten een stuk door een klein tunneltje vol vieze smurrie kruipen. Dan maar liever wat tijd verliezen en een meer comfortabelere manier proberen te vinden. We hadden geluk en een gammel, bijna overgroeid poortje verschafte ons een eerste stap naar binnen. Vandalen die ons waren voorgegaan hadden wat snelbouwstenen weggeslagen en daar pasten we ook wel door waarmee onze tocht doorheen deze immense lege villa kon starten. Dat die leeg was was spijtig maar de vaak oriëntaals geïnspireerde plafondschilderingen boden ons genoeg om ons binnen die muren goed te amuseren. Toch ben ik benieuwd wat deze ooit was: ik vermoed iets van wijnhuis.
