Het lijkt wel urbex…niet van de eerste keer binnenraken en dus noodgedwongen op een andere dag nog eens moeten weerkeren. Het kan natuurlijk ook helpen als je alles goed leest en dan heb je ineens de openingsuren van een expo ook mee.
Voor Dzia echter was het met plezier nog eens dat eind afbollen. Petje af voor het talent van die man en blij dat we dit mogen zien.
Zonder statief, in niet zo heel heldere omgeving en met lensvervorming was het uiteindelijk niet zo makkelijk een ’toonbare’ weergave van de expo te geven. Je kan een idee vormen en als het soms wat schemert: het ligt niet aan de ogen maar aan wat onscherpte.
